Η σκιά

- Ποιά είσαι εσύ που δε με αφήνει να νιώσω αυτά που οδηγούν στην ευτυχία;

- Είμαι στην πλάτη σου δεμένη, με κουβαλάς. Άγνωστη δε σου είμαι. Εσύ ορίζεις το δρόμο μου.

- Ψέματα! Εγώ μέχρι που εμφανίστηκες μπροστά μου, πατούσα στο μονοπάτι της χαράς. Ακολουθούσα τα σημάδια και θα έφτανα, ναι είμαι σίγουρος ότι θα έφτανα στην ευτυχία.

- Αλήθεια σου λέω! Είμαι φτιαγμένη από το υλικό σου. Τα αρνητικά ηλεκτρόνια γύρω από τον πυρήνα σου για να σου εξασφαλίζω ουδέτερο φορτίο. Ανεβαίνω στην τραμπάλα μαζί σου. Αν φύγω, θα πέσεις και θα τσακιστείς. Μου χρωστάς την ισορροπία σου.

- Μου στερείς την ευτυχία. Μου έδωσαν σαφείς οδηγίες πως να τη βρω. Τις μελέτησα χρόνια ολόκληρα για να καταστρώσω ένα σχέδιο πορείας και να ξεκινήσω το ταξίδι μου. Ποιά είσαι εσύ που θα με βγάλεις από το πλάνο μου;

- Όχι πλάνο, πλάνη είναι! Μόνο μέσα σου θα βρεις την ευτυχία.

- Φύγε σου λέω άσε με!

- Κι ως τότε να θυμάσαι, γύρω από τον εαυτό σου θα γυρνάς.